Toen de oorlog voorbij was in 1945, verhuisde haar familie naar Japan om de Russische bezetting van Mantsjoerije te vermijden. Toshiko was net 16 jaar toen ze piano begon te spelen in een Japanese dance hall in de stad Beppu. Haar familie had geen piano in hun nieuw huis, en ze wilde een plaats om te oefenen. Het was daar dat ze jazzmuziek voor het eerst hoorde: Teddy Wilson’s Sweet Lorraine. Ze schreef op dat na het horen van jazz, “Ik steek al mijn tijd en energie in muziek. Ik vergat te eten, omdat wat ik aan het beluisteren was zo interessant was. Jazz werd een manier van leven.” Ze transcribeerde en speelde mee met jazz nummers om de stijl en de taal te leren en om haar improvisatievermogen te verbeteren. Ze was zeventien als je verhuisde naar de stad Fukuoka om jazz piano te spelen bij een big band.
Een Toevallige Ontmoeting met Oscar Petersen
Tijdens een Philharmonische tournee door Japan hoorde Oscar Petersen Toshiko in een nachtclub in Tokio in 1952. Na die toevallige ontmoeting, suggereerde Oscar aan producer Norman Granz dat hij haar moest opnemen. Dat album, Toshiko’s Piano, was opgenomen en uitgegeven in 1953. Door dit album kreeg ze een volledige beurs voor de Berklee School of Music in Boston, MA. De oprichter Lawrence Berk was onder de indruk van Toshiko’s talent, en door het feit dat ze een vrouwelijke Japanese jazzmuzikante is. Na ongeveer een jaar van coördinatie tussen het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken en Japanse functionarissen, kreeg Berk toestemming om Toshiko in te schrijven als student en stuurde hij haar een vliegticket voor Boston. In 1956, reisde Toshiko Akiyoshi naar de Verenigde Staten en werd ze Berklee’s eerste Japanse student.
Ze begon Storyville vier keer per week te spelen in maart 1956, dat was geregeld door Berklee. Ze begon serieuze albums op te nemen terwijl ze woonde in Boton!
Haar Jazz Geluid Vormen
Ze verhuisde naar de stad New York in 1959, en speelde in opmerkelijke jazzclubs als Five Spot, Birdland, the Half Note, en the Village Gate. Ze tourde in Japan in het jaar ‘61 en ‘63, en verbleef een jaar in Japan na de geboorte van haar dochter Monday. Ze ontmoette tenor saxofoon/fluitist Lew Tabackin in 1967, trouwde met hem in 1969. Ze verhuisde naar Los Angeles in 1972 en de jaren daarna vormden ze een 16-delige band genaamd, Toshiko Akiyoshi Jazz Orchestra featuring Lew Tabackin.
Toshiko begon te experimenteren met geluid in 1970, door het inbrengen van traditionele Japanse thema's, zang en instrumenten in haar composities. Zij en Lew verhuisde naar New York, en hervormde de band met artiesten van New York in 1982. De band debuteerde in Carnegie Hall in 1983 als een deel van Kool Jazz Festival. Toshiko’s reputatie als een productieve jazzcomponist, bewerker en muzikant groeide in de jaren 80 en 90.
Toshiko voltooide haar autobiografie in 1996, Life With Jazz genoemd. Ze was het onderwerp van de documentaires, voorgestelde interviews, ontelbare interviews, artikelen en blogs. Ze heeft een National Endowment voor de Arts Jazz Master Award ontvangen en werd in 2018 geëerd met de Living Legacy Award van Mid-Atlantic Arts Foundation. Haar discografie heeft meer dan 60 opnames en haar bigband jazz albums zijn genomineerd voor 14 Grammy awards.
We zijn heel trots om Toshiko Akiyoshi’s jazzmuziek voor te stellen op twee Calm Radio kanalen: Jazz Piano & Light Jazz Piano. Luister gratis.
